WERELDDIERENDAG (24-9-20)
WERELDDIERENDAG (24-9-20)
Vanavond lukte het me dan om er eentje te fotograferen! Bij Maasvlaktestrand. Daar zie je heel vaak zeehonden. Soms liggen ze op het strand, al laten ze je nooit dichtbij komen – dan schuiven ze binnen de kortste keren het water in. Maar veel vaker zie je ze zwemmen. Soms heb ik het idee dat ze dan met me mee zwemmen - telkens dat koppie boven water. Soms zijn ze met meer, dat is nog leuker. Een strand vol badgasten op een zomerdag, en allemaal nieuwsgierige snuitjes die dan weer hier, dan weer daar boven water komen en weer net zo snel verdwijnen.
We hebben allemaal iets met dieren. We eten ze, of juist bewust niet. We genieten van een spinnende kat op schoot, of houden de hond juist buiten, zoals het boerderijhondje Tommie waarmee ik opgroeide. We worden gestoken door muggen, we genieten van een vlinder op de struik. We zijn vertederd, verwonderd, bang. En we hebben allemaal verhalen. Echt allemaal. Neem nou Tommie, dat boerderijhondje van ons. Hij was klein en dik en onooglijk, en hij stonk altijd uit zijn bek. Hij mocht dus niet binnen, maar hij had zo zijn eigen warme plekjes. In het hooi. In de schuur. En altijd, als mijn moeder haar middagdutje deed, buiten voor haar slaapkamerraam. Weer of geen weer.
Of neem nou de teek. Wat kan God bewogen hebben om de teek te scheppen? Ik heb vele teken gehad in mijn leven, en mijn gezinsleden ook. Maar sinds ik in Oostvoorne woon, tref ik hem in een nieuwe hoedanigheid: vastgezogen op de kat. De tekentang heeft dus de hele zomer voor het grijpen gelegen om poes Aagje te redden of, zoals de zoon zegt, Aagje van de teek af te halen. Maar wat wel een beetje sadistisch is: ik laat de teek dan in de tang zitten tot de volgende. En dat kan een paar dagen duren natuurlijk. Ja, dan is de teek dood. Maar dat is dan ook de bedoeling.
Enfin. Vele verhalen, zei ik. Toch. Volgende week zondag is het 4 oktober. Het lijkt me nou zo leuk om daar een Groene Kerkdienst van te maken, en allemaal dierenverhalen te delen. Over de schepping, en de dieren, en hoe wij ons tot hen verhouden in dat grote verhaal van God. Wat we daarover vinden in de Bijbel (veel). En het lijkt me nou zo leuk als we wat van die verhalen kunnen delen uit de gemeente. Van huisdieren, koeien, olifanten. Van de zeehonden en de teken. En noem maar op. Doe je mee? Stuur een foto, of meerdere. Vertel iets. Dan delen we daar wat van, in de dienst. De kinderen mogen kleine beestjes meenemen naar de kerk. Spinnen, torren, slakken. Of een teek. Maar misschien doe ik dat zelf wel. Een teek. In een tangetje.
Ik zie uit naar de foto’s! Mail ze naar predikant@kerkoostvoorne.nl
Marijke van Selm
|
