VIJAND (29-11-21)
VIJAND (29-11-21)
Uiteindelijk bleven er vier deelnemers over, van mijn twintigersgroep. Het C-woord, persoonlijke omstandigheden, zo gaat het. Het goede nieuws was dat we nu niet hoefden te wandelen in tweetallen, zoals we eerst bedacht hadden om de lockdownregels te gehoorzamen, met erwtensoep buiten bij de vuurkorf na afloop. Nu konden we gewoon bij mij binnen zijn. Vier mensen, die mag ik zonder gewetens- of andere bezwaren binnen hebben van Mark en Hugo. Ja hoor eens. Ik doe gewoon wat ze zeggen hoor.
Eerder hadden we het over de tien geboden, dit keer ging het over zeg maar de uitbreiding van dat concept: de Bergrede. Sommige regels daaruit schopten het tot spreekwoord of gezegde: de vruchten waaraan de boom gekend wordt, de parels voor de zwijnen, en die vermaledijde ‘andere wang’. We legden ook ‘je moet je vijanden liefhebben’ op tafel. En daarop liepen we allemaal, tot mijn verrassing, een beetje leeg. Het ging nog even niet over de grote vijanden, de moordenaar, de verkrachter. We begonnen eerst maar met de kleine. De mensen waar je gewoon een hekel aan hebt. Die jou iets geflikt hebben of nog flikken. Klein maken. Hinderen. Lastigvallen. Direct of indirect. Het ene verhaal riep het andere op, het was best hilarisch, en ja, ja, alles wat gezegd wordt blijft hier binnen deze muren maar het bleef wél stromen…..
En ik dacht. Al die energie die in ons zit als het gaat om de weerstand, het verzet, de wrok, de wraaklust. En het gaat allemaal nergens heen. Wat zou het ons veel opleveren als we die energie konden gebruiken voor onszelf, om iets op te bouwen, voor de lach en het leven. En heel even was het me zo duidelijk dat ik het bijna vast kon pakken: dus dáár is het Jezus om te doen. Zó vrij te zijn dat je de negativiteit kunt laten voor wat het is. Omdat jij het niet meer binnenlaat. Omdat het je ziel niet meer bereikt. Omdat je vrijheid van jou is, en niemand je die kan afnemen. Die staat van zijn. En dat dan als programma van Jezus.
Kon ik maar elke dag begrijpen hoe eenvoudig alles is.
Marijke van Selm
|
