|
SPRAKELOOS (27-12-22)
SPRAKELOOS (27-12-22)
Het verraste me wel, hoeveel echt heel kleine kerststalletjes er zijn aangeleverd voor onze tentoonstelling (die inmiddels is afgebroken). Perfecte miniatuurtjes ter grootte van een lucifersdoosje of een vingerhoed, maar met alles erop en eraan. Prachtige kerstgedachte ook: het komt allemaal niet per se met de brede gebaren en de grote woorden. Gods zoon kwam sprakeloos ter wereld, en zou in zijn latere leven altijd het onooglijke opzoeken, datgene en diegene waar anderen aan voorbij gaan. Goed kijken dus. En af en toe je adem inhouden om heel dicht bij de schoonheid en de kwetsbaarheid te komen.
Ik ga trouwens ook een tijdje mijn mond houden. Mijn verlof gaat eerdaags in, en dan ben ik even helemaal weg, op reis en uit beeld. Nee, ik ga daar niet over schrijven, dat wil zeggen, niet hier. U gaat helemaal niets van mij horen. Als ik terug ben, hoop ik dan weer nieuwe woorden voor u en voor jou te hebben. Maar dat zal de tijd leren. Ik laat me verrassen.
Het was fijn om de zegen te geven én ook te krijgen bij ons laatste samenzijn, aan het eind van de kerstmorgendienst. Zo gaan we gezegend onze wegen. En ik weet u ondertussen in de vertrouwde pastorale handen van dominee Piet Schelling.
Nog even voor de duidelijkheid. Ik heb drie maanden onbetaald verlof, van januari tot en met eind maart. Het is dus geen studieverlof maar eigen tijd. Dat is natuurlijk wel in goed overleg met de kerkenraad gegaan en ik ben blij dat ze mij deze ruimte geven, en nog van harte ook. Zorgen jullie ook een beetje voor hen? Het is wel een heel goed en fijn team, maar gebed en steun hebben ze toch nodig!
O en de pastorie is trouwens gewoon bewoond gedurende mijn afwezigheid, er is weer een zoon tijdelijk thuis komen wonen om het fort te bewaken. Een fijne gedachte.
Ga met God, en hij zal met je zijn!
Tot wij weer elkaar ontmoeten
In zijn naam elkaar begroeten
Ga met God en hij zal met je zijn….
Marijke van Selm
|
