RAMEN (29-6-21)
RAMEN (29-6-21)
Het is leuk om te merken hoe makkelijk het geworden is om via internet naar onze diensten te kijken. Er zijn mensen aangehaakt die niet of niet meer kwamen, of die heel erg ver wonen – zoals een van mijn voorgangers, tot mijn ontroering. Maar er is ook het nuchtere commentaar van Bart, die wees op de cijfers, een tijdje geleden: kijk, en dit zijn de mensen die maar een stukje gekeken hebben, en niet de hele dienst. De gedachte dat mijn preken wellicht doorgezappt worden, maakt een mens deemoedig. Wat altijd nog beter is dan óvermoedig. Toch? En dan zijn er natuurlijk ook de voorheen trouwe kerkgangers die het gewoon kwijtgeraakt zijn, de routine, toch niet handig genoeg met internet, of juist wél maar je hebt er al de hele week achter gezeten. Hoe zal het zijn, over een tijdje, als we er weer aan gewend zijn dat ‘de kerkdienst’ een gebouw is, en niet een site?
Nu ja, zomaar wat gedachten na een bezoek aan zo’n ‘voorheen trouwe kerkganger’. Deemoedig dus. Het is mooi om, zoals afgelopen zondag, geïnteresseerden van elders in ons midden te hebben, die al digitaal op ons afstemden, maar dit is er óók. En hoe het verder zal gaan, en hoe we dan kerk zullen zijn, dat moeten we gewoon maar vanzelf gaan beleven en ervaren en dan handelen naar bevind van zaken. Vertrouwend op de Heer, van wie de kerk tenslotte is.
Ik vroeg de glazenwasser vandaag om alle ramen te doen, niet alleen boven. Ja inderdaad, dat zijn er véél. Hij was er vijftig minuten mee bezig. Toen hij klaar was kletsten we even, hij zittend op het stenen muurtje aan de straat, ik geleund op de net geleegde zwarte kliko. Je bent gelovig, heb ik gezien, zei hij (niet te missen als je in alle kamers van mijn huis naar binnen kunt kijken: kruizen, engelen, Bijbelse afbeeldingen en heel veel boeken). En hoe, zei ik, ik ben zelfs dominee. Ik moest hem uitleggen wat dat is, en het verschil met katholiek en gereformeerd en evangelisch (we zijn allemaal christelijk zei ik) en hoe je dominee wordt. Er ontvouwde zich een prachtig gesprek over waarheid, en geloof, en wat dat dan betekent. Nog niet eerder heb ik over zulke dingen zo open met een Jehova Getuige uitgewisseld. Want dat bleek hij te zijn. Een Jehovagetuigende glazenwasser. Met een frisse blik naar buiten.
Mijn les van deze dag? ‘Leer van mij dat ik (zachtmoedig en) nederig van hart ben’ (Matt. 11:29). Nederig van hart. Juist ja. Over deemoed gesproken.
Marijke van Selm
|
