PAUZE (16-7-21)
PAUZE (16-7-21)
En zo is het dan. In de onwezenlijke nationale rouw om een held die vermoord werd, en hoe dat kon gebeuren in ons land. In de chaos van het water dat ons letterlijk en figuurlijk overspoelt. Zo is het dan. Een mens maakt plannen, ik maakte plannen, vorige week, voor deze. Hoe ik heel veel mensen zou bezoeken, en vandaag mijn vakantie feestelijk inluiden met een voor-het-eerst-sinds-tijden weer intervisiebijeenkomst, en lunch tot besluit met een van mijn favoriete collega’s. Ik had een lijst met mensen die ik wilde bezoeken, altijd langer dan ik waar kan maken, maar ik zou toch wel een héél eind kunnen komen dacht ik. Ik zou de verhalen horen, hoe gaat het met u, met jou, wat heb je gedaan en wat ga je doen en wat fijn om je te zien. Gewoon. Verbondenheid.
Maar het is anders gelopen, zoals het altijd anders loopt. Dat is hoe het gaat als je dominee bent. Dat alles elk moment kan veranderen door de berichten die tot je komen en prioriteit worden. Zo is het gegaan. Ik heb te weinig mensen kunnen spreken, en bel of schrijf me als u of jij op mijn lijstje wilt, doen hoor! Spreek maar in, of stuur een mail, ik tref het vanzelf aan op 8 augustus, als ik de draad weer oppak. En dan komt het, echt. Vroeger of later.
Want nu ga ik even afschakelen, zoals onze voorzitter Jan altijd zo mooi zegt. Afschakelen. Pauze. Dank voor de goede wensen daartoe! Ze zijn in liefde ontvangen. Wat en waar deze weken mij gaan brengen is nu nog niet duidelijk. Maar op avontuur elders sowieso, want ik heb mijn huis een paar weekjes beloofd aan vrienden. Het is namelijk, evenals het dorp waarin het staat, zeer geschikt om vakantie door te brengen. Niet schrikken dus als u in de komende weken een heel grote man rond de pastorie ziet scharrelen. Ik weet ervan.
Alle goeds, Gods zegen, en tot over een paar weken.
Marijke van Selm
|
