Het kruis

In het kruis herkennen we twee delen. Die zouden kunnen staan voor gereformeerd en hervormd. Ze worden verbonden door de verticale lijn in het midden, de geloofslijn. Zo waren we al verbonden en zo zijn en blijven we nu als éénheid verbonden in geloof.
Je zou de twee delen ook kunnen zien als boven en beneden. De gemeente is een initiatief van boven en van beneden, En als het goed is ontmoeten hemel en aarde elkaar daar.
Het is een speelse, bijna dansende vorm waar het licht van God doorheen valt – het gele vlak. Het licht van God, net als de heilige Geest niet binnen lijntjes of kerkmuren te vangen, schijnt ook buiten deze vorm en er zijn ook plekken binnen de vorm waar het licht niet is. Zo kan het zijn, ook in de kerk. Maar er schijnt over ons een overmaat aan licht.

De Duindoorn

En dan de Duindoorn. Die hoort hier thuis, in de duinen en daarom al een mooi symbool. Maar er is meer over de Duindoorn te vertellen.
Hij groeit soms alleenstaand, maar vaker in aaneengesloten struwelen. Je geloof beleef je als individueel mens maar vooral ook samen.
De Duindoorn staat als een huis zo stevig. De wortels, die tot meer dan een meter diepte kunnen reiken, maken dat mogelijk. Overstoven worden met zand is geen probleem. Integendeel, die overstuiving is juist een impuls voor de wortels om ondergronds te gaan uitlopen. En over wat voor afstanden! Ze kunnen, meestal inzuidelijke richting groeiend, een lengte tot 20 meter bereiken. Het is vaak gebeurd in de geschiedenis dat geloof ondergestoven werd en ondergronds verder ging.
De Duindoorn is een pionierplant. Lucht en licht, dat heeft de Duindoorn nodig. Natuurlijk geldt dat voor alle planten, maar voor de Duindoorn wel zeer in het bijzonder. Want de zone achter de eerste duinen is winderig en open. Schaduwen zijn er nauwelijks, hoogstens van een duintop of van de Duindoorn zelf. De zilvergroene, lange en smalle blaadjes laten volop licht door. Bovendien vertakt de struik zich sterk, meestal zo'n vier tot vijf keer per tak. Zo blijft hij als het ware met open handen geheel naar het licht uitgespreid.
Het gehalte aan vitamine C in de bessen, maar ook in de bladeren, is onovertroffen, zelfs vele malen hoger dan dat in zuidvruchten als sinaasappel en citroen. Ook hier weer blijkt de sterke relatie van de Duindoorn met het licht. Met de bessen neem je dus als het ware een beetje 'licht' mee naar binnen.
Als pionierplant maakt de Duindoorn de grond geschikt voor andere planten om dan uiteindelijk zelf te verdwijnen. Zo geeft de plant zichzelf ten behoeve van de groei van anderen. En dat is een centrale gedachte in het Christelijk geloof in navolging van Jezus zelf.