LEUK, EIGENLIJK (16-6-20)
LEUK, EIGENLIJK (16-6-20)
Na de uitvaart, gisterenmiddag, ben ik gaan zwemmen. Toen ik uit het water kwam, was Eefje met haar moeder bij het speeltoestel. Ik dacht al, zei Helma, dat hoopje kleren, die zwemboei verderop in het water, dat is vast de dominee. Ja, na die feestelijke kerkdienst waarin we allemaal door het water zakten, weet iedereen nu dat de dominee zwemt. Leuk toch!?
Wat ook leuk was. Dat de twintigers ’s avonds nog kwamen. Na ons min of meer mislukte eetgroepje, in maart ruw verstoord door corona, ontmoeten we elkaar nu alweer een week of vijf op de maandagavond. En opnieuw ben ik ontroerd door de vaart die de gesprekken krijgen, de grote dromen van weer iets in beweging brengen over zingeving en geloof, de eerlijkheid, de ongelooflijke eerlijkheid naar elkaar toe. De vragen én de antwoorden. En dat allemaal zomaar in de schoot geworpen krijgen. Het is goud. Voor ons allemaal.
Wat heb jij eigenlijk een leuk leven, zeggen mensen weleens als ik ze vertel over mijn dagen, en waarmee ze gevuld zijn. En dat kan ik alleen maar beamen. Ik heb eigenlijk een heel leuk leven. Tegenover soms stroperige dagen in mijn studeerkamer staan vele rijke ontmoetingen, van mens tot mens, live of aan de telefoon, in groepen, aan het begin van iemands leven of aan het eind ervan, en alles ertussenin. Het verbaast me eigenlijk dat niet veel méér mensen dominee willen worden. Van mij geen kwaad woord over de kerk.
Vandaag is er voor ’t eerst weer een bijeenkomst van de collega’s van het eiland. Of eilanden moet ik zeggen, ik ga ervoor naar Middelharnis. Later in de week komt ook voor ’t eerst mijn intervisiegroepje weer bijeen, nog in de Hoeksche Waard. Fijn en nodig om ook collegiaal te kunnen reflecteren op de dingen die gebeuren en gebeurd zijn.
En nu niet zeggen: de maandag is toch jouw vrije dag? Ja, dat is wel zo. Maar ik ga er creatief mee om, en ik vind het allemaal meestal niet zo erg. Als jullie me in mijn vakanties maar met rust laten. Die zijn voor mij echt heilig. Maar dat is pas volgende maand. Hoewel Oostvoorne natuurlijk wel een beetje vakantieachtig van zichzelf is. Maar dat ik dát eigenlijk ook leuk vind, dat wisten jullie al.
Marijke van Selm
Het twintigers dilemma
|
