KERST IN TIJDEN VAN CORONA-3 (24-12-2020)
KERST IN TIJDEN VAN CORONA-3 (24-12-2020)
Miniatuurtjes schreven jullie me. Van levens in miniatuur. Want alles is klein geworden. Alle contacten, inclusief muzieklessen en sport-coachen, via internet. Het is puzzelen maar hoe het toch nog lukt ook, min of meer. Nog meer puzzelen: met oude ouders waar je toch al bezorgd over bent, met kinderen en kleinkinderen in de komende dagen. In het volle besef dat er vooral heel veel is om dankbaar voor te zijn. Maar. Ja. Het is anders. Want: ‘even niet , die heerlijk volle kerstnachtdienst , waar we opgetild zingen en daarna blij naar huis gaan, even niet , het huis vol met ons dubbele gezin en op kerstochtend een onuitgeslapen kleinkind op onze schoot, even niet , die ‘kleine filistijnen’ die de ballen uit je kerstboom ravotten, verdrietig .....’
Maar.
Dankbaarheid.
Vooral heel veel dankbaarheid. Om wat er wél is. Om gezondheid en verbondenheid. Om de plek waar we wonen, en frisse neuzen te over. En voor wat we, zomaar onverwacht, ook in onze schoot geworpen krijgen: ‘maar evengoed wél, tijd voor dat extra bosje kerstgroen , tijd voor extra lichtjes en dubbel deeg voor die állerlekkerste kerstkoekjes om uit te delen.
Nu mogen wij genieten van een kleine kersttafel bij de kinderen ....., álle aandacht voor dat kleine groepje en ons laven aan blije gezichten : we zien elkaar ! En als kers op de kerst-taart: al onze dierbare oude meubelen na jaren weer es in de was gezet voor extra feestelijke glans op leer en hout! Het wordt gewoon Kerst met een V, van vertrouwen dat het goed komt , geloof het of niet!’
En de kerk… die blijft kerk, linksom of rechtsom:
‘Ik mis het lijfelijk aanwezig zijn in een kerk eigenlijk niet (foei) maar de beleving is niet minder ik denk zelfs iets beter. Ik ervaar het zelf dat ik dichter bij de beleving zit. En als het om 10.00 uur niet uitkomt kijken we toch op een ander tijdstip! Alle nadelen hebben ook voordelen.’
En dus: ‘als kind heb ik geleerd dat je overal om mag bidden, levenservaring heeft geleerd dat je er zelf ook aan moet werken en daarom geldt in deze tijd voor ons: denk aan jezelf, denk om elkaar en blijf gezond!’
Als je vanavond nog naar buiten gaat, loop dan even een rondje om de kerk. Al die glazen potjes die jullie verzameld hebben voor de gecancelde kerstwandeling zullen verlicht en al deze avond en nacht in de kerktuin hoop uitstralen. En mocht je toevallig in quarantaine zitten, geen nood, we maken foto’s, vanaf de kerktoren. Ik maak ze niet zelf, maar ga wel even mee naar boven. Mogen we gezegend en elkaar tot zegen zijn, deze dagen. En vergeet de glimlach niet.
Marijke van Selm
|
