CONTACT HOUDEN….(21-4-20)
CONTACT HOUDEN….(21-4-20)
….hoe doe je dat? Nu alles een tijdje duurt, en we langzaam, maar niet minder zeker, ook aan deze toestand wennen. De desinfectans bij de supermarkt. De mensen in kleine plukjes op straat. De linten en de hekken bij de strandopgangen. Het dagelijkse pushbericht met de cijfers van de dag, rond een uur of twee. En hoewel we weten dat het leven dat we vóór 12 maart hadden, voorlopig niet meer terugkomt hopen we allemaal vurig dat we weer bewegingsvrijheid krijgen, al is het maar een beetje. Ook voor de kerk hopen we dat.
De kerk is gemeenschap. Geloven doe je niet alleen. Nou ja, sommigen doen het, en het kán ook wel. Maar het is echt wel fijner en makkelijker om het samen te doen. De kracht van christelijk geloof toont zich altijd in het delen, waardoor alles zich blijkt te vermenigvuldigen. En in de gemeenschap, waarin je elkaar als kinderen van God herkent. Dat klinkt verheven. En ik zou zeggen: dat ís het ook. Maar het is wat mij betreft ook precies het hart van de zaak. Dat je elkaar helpt zien hoe Gods licht over je leven schijnt. Als mens groei je door dat licht. Je groeit doordat anderen het over jou zien schijnen. En je groeit óók doordat je het ziet over de levens van anderen. Zo zijn we altijd meer dan de som der delen.
Ik weet best dat het soms teleurstellend ánders gaat. Maar ik weet ook dat in alle bescheidenheid het licht wél vaak wordt gezien en herkend. En tegelijk blijft het voor mij, en voor ons, een voortdurende bron van aandacht. Waar doen we goed aan, in deze dagen, hoe blijven we in gesprek met de ouderen, met onze gezinnen, met onze jongeren en kinderen. Wat is er nodig? Hoe blijven we betrokken bij elkaars levens? Hoe blijven we die gemeenschap die elkaar ook in deze tijd op het Licht wijst, dat over onze levens schijnt?
En dan willen we natuurlijk ook nog graag dat het Licht een beetje uitstraalt. Naar de mensen en de wereld om ons heen. Je zou kunnen zeggen dat deze tijd een kans is voor de kerk, om te laten zien wat ze kan betekenen. We bidden. We sturen kaartjes en tekeningen. We doen liefdadigheid. We stellen de kerk open. We hangen een spandoek op. En we doneren aan de voedselbank, een van de half gelukte acties uit de tijd voor Pasen, waarin we aandacht vroegen voor verantwoorde voedselproductie. Het eindresultaat is 34 pakketten regionaal geproduceerde aardappels, paprika, komkommer, sla en paksoi. Vorige week afgeleverd door Vers van Voorne.
Ik bid dat we elke dag het Licht herkennen. Waar het ook schijnt. En dat we het verspreiden waar we maar kunnen. Als gemeenschap die we zijn en blijven. Ook in deze tijd. Zegen en liefde voor jou & u!
Marijke van Selm
|
