ALTIJD NOVEMBER, ALTIJD REGEN (8-11-23)
ALTIJD NOVEMBER, ALTIJD REGEN (8-11-23)
Het regent en het is november
Weer keert het najaar en belaagt
Het moede hart dat steeds gewender
Zijn heimelijke pijnen draagt
……….
Verloren zijn de prille wegen
Om te ontkomen aan de tijd
Altijd november, altijd regen
Altijd dit lege hart, altijd
(J.C. Bloem)
In de afgelopen week was ik betrokken bij drie zogenaamde ‘gedachtenisvieringen’. Intense en weemoedige diensten, waarin namen van overledenen werden genoemd, lichtjes werden ontstoken, gezongen en gebeden werd en de stilte er mocht zijn. Zoveel soorten van verdriet – ik zag het opnieuw voor mijn ogen gebeuren. Het oude, dat al decennia wordt meegedragen, en waar voor het eerst een kaarsje voor werd aangestoken. En het verse - soms nog maar een paar weken oud. En alles ertussenin. Wat zijn we toch een kwetsbare soort, wij mensen, en wat hebben we toch zachtheid nodig, en warmte, van God en van elkaar.
En wat is het dan ook een rijkdom als dat ook gebéurt, zachtheid en warmte, in die saamhorige uren die we beleefden, met zomaar mensen van overal. Elkaars verhalen kennen, of op z’n minst een idee ervan. Het stille weten en aanvaarden van gebrokenheid en onbeholpenheid. En dat het niet erg is als het allemaal niet lukt, of niet meteen. Tranen die er mogen zijn. Maar dat het ook goed is als je helemaal niet hoeft te huilen. Dat is ook gewoon goed.
De lezing van morgenavond, in de Sjoel, sluit eigenlijk naadloos aan bij die gedachtenisvieringen. Het gaat over eenzaamheid, en Marinus van den Berg kan daar geweldig inspirerend en hoopvol over spreken. Echt een avond om nog een keer je lichtje aan te steken om deze novembermaand mee te trotseren. Ik ben erbij. Zie ik je daar?
Marijke van Selm
Download HIER de flyer Leerhuis Voorne aan Zee
|
