100 DAGEN IN DE KERK (20-11-21)
100 DAGEN IN DE KERK (20-11-21)
Wat een helden, die twee programmamakers van ‘100 dagen in je hoofd’. Zij en de cliënten van de GGZ-instelling waar ze stage mogen lopen. Helden. Het ondenkbare leven waar mensen in verzeild raken, en jij die je daartoe moet verhouden, hoe het soms lukt en soms helemáál niet, hoe het allemaal niet werkt zonder je eigen gebrokenheid onder ogen te zien. Te leren zien. Gebrokenheid waarvan je soms niet eens wist dat je het bij je droeg.
Ik dacht erover hoe het zou zijn als de volgende serie ‘100 dagen in de kerk’ zou worden. Hoe het zou zijn als iedereen kon zien hoe wonderlijk een pastoraal bezoek is bij al die levensmomenten waar je als dominee deel van bent. Hoe je zoekt naar waar het over mag gaan, moet gaan. Hoe de connectie er is, zomaar, uit het niets, hoe het soms worstelen is om elkaar te bereiken, hoe soms in één enkel woord de wereld gezegd wordt, en de hemel erbij. Hoe de verhalen vloeien, lichte, alledaagse, verdrietige, duistere, oude en nieuwe, alles door elkaar heen. En zoveel Indië, hier in Oostvoorne. En hoe het allemaal niet werkt zonder je eigen gebrokenheid onder ogen te zien. Te leren zien. Gebrokenheid waarvan je soms niet eens wist dat je het bij je droeg.
Mijn hoofd is vol dankbaarheid, op deze vrijdagavond. Het ging in de afgelopen week over bidden, over danken, over vrede zoeken en vrede gevonden hebben. Alle schakeringen die de kerk, míjn kerk rijk is. Vanavond ging ik nog even kijken bij Ingrid, die met wat kinderen meedeed aan het interactieve spel ‘Cirkelslag’. Niet zonder dat er op het laatste moment nog weer afgemeld werd wegens corona natuurlijk. Sprekend over de kinderen, en de aandacht die zij ook in de diensten krijgen, vertelde mij een oude baas dat iemand zich daarover had beklaagd, hij vond het tevéél. Wees blij dat het zo gaat, had hij uitgeroepen, eikel! Heb je echt eikel gezegd, vroeg ik. Ja, zei hij lachend. Zeg dat de volgende keer dan ook maar namens de dominee, zei ik.
En om te laten zien dat het mij menens is: de spotlights voor Ingrid, bij het proef-spelletje van vanavond. En de spotlights voor al onze leuke kinderen en leiding. Laat ze merken dat we blij met ze zijn!
Marijke van Selm
|
