SLAVERNIJ (1-7-21)
SLAVERNIJ (1-7-21)
Zo ongeveer moet Jezus eruit gezien hebben, volgens professor Joan Taylor van het Londense Kings College. Niet die lichtgevende engelachtige verschijning met lange haren, maar een onopvallende Arabisch ogende boer, wiens huidkleur we tegenwoordig ‘getint’ noemen. Het is heel onwaarschijnlijk dat hij lelieblank en blond was, zegt professor Taylor, want waar Hij woonde, Jezus, en zijn familie al generaties lang, daar waren de mensen tanig en boers en hun getinte huid was door de zon gelooid en donker. En oja. Denk niet lang en slank, denk 1.55m. Dat is nog kleiner dan uw dominee, die 1.58m is.
Wat ik zou willen, op deze dag. Dat we de Bijbel gaan lezen en alle verhalen waarin het over slaven en slavernij gaat, op een rijtje zetten. Gewoon verzamelen, en lezen, en kijken wat er staat, vragen stellen, antwoorden zoeken. Ik doe een greep: Hagar, de slavin van Sara die het kind kreeg dat Sara zelf niet kon krijgen, en daarna mét haar zoon verstoten werd. De Israëlieten in het land Egypte, hét grote verhaal van Gods bevrijding die in alle feesten terugkomt. De brief van Paulus aan Filemon, waarin hij hem vraagt de weggelopen slaaf Onesimus terug te nemen. Allemaal verhalen waarin slavernij centraal staat, of als vanzelfsprekend wordt opgevoerd. Alles wat we niet begrijpen, alles wat weerstand oproept, júist dat. En wat ik dan zou willen, als we al die verhalen verzameld hebben. Dan zou ik ónze verhalen over slavernij ernaast willen leggen. De gameverslaving en de alcohol. De verhalen bij Keti Koti. De kinderen die in de seksindustrie belanden, en sommigen, hoorde ik vandaag op het gruwelijke nieuws, met medewerking van hun eigen ouders. De verhalen achter de auto’s met Roemeense en Sloveense nummerborden die ’s avonds her en der in ons dorp geparkeerd worden, auto’s van mannen met een getint uiterlijk en een lengte van rond de 1.55m die overdag werken in de haven en de olietanks op de Maasvlakte.
Dat zou ik willen. Dat we het daarover zouden hebben. Compleet met die weerstand, en alles wat we niet begrijpen. In de Bijbel, in de geschiedenis, maar vooral: in onszelf. En dan pas. Dan pas kunnen we het misschien over vrijheid hebben. En liefde. En genade.
Marijke van Selm
|