SAMEN DELEN (4-11-24)
SAMEN DELEN (4-11-24)
Dat is wat we deden, de afgelopen herinneringsdagen. Een intieme bijeenkomst op vrijdagavond in De Leemgaarde, waar we onze overleden oudere gemeenteleden herdachten.
Daarna was het zaterdag, 2 november, en zaten we met vijfentwintig mensen in een kring in onze lichtovergoten Dorpskerk voor een middag van gedachtenis. In het begin verstild en ernstig, maar daarna bij de koffie meteen al levendig gesprek en ontmoeten. Deelnemer Jelle bracht zelfgebakken cake mee, in nagedachtenis van zijn vrouw die altijd alle bezoek met zoetigheid overlaadde. En zo had ieder eigen verhalen en herinneringen bij zich. Er werd gelachen en gehuild, er werden boeketten geschikt, de kerktuin werd verlicht met kaarsjes en daarna aten we met zijn allen aan de verlengde Avondmaalstafel, waarmee we precies deden waarvoor die tafel bedoeld is.
Bij de Allerzielenviering die avond, al heel lang gebruik in Oostvoorne op 2 november, zijn tot mijn ontroering ieder jaar méér mensen aanwezig. Het aansteken van kaarsen. Poëzie. Stilte. Pianospel. Troostende Bijbel. En gebed dat alles omgeeft.
En tenslotte vierden we onze gedachtenisdienst, op zondagmorgen. Alle nabestaanden van de overledenen van het afgelopen jaar waren uitgenodigd. Stampvolle kerk, waarin een voor een alle namen genoemd werden, begeleid door wonderschone harp en zang.
’s Middags werd in het dorp rondgefietst door de leiding en de kinderen van de kinderkerk. Ze gaven her en der viooltjes af, als laatste gebaar van troost en liefde na deze dagen van samen delen in verbondenheid.
Het verdriet is er, het gemis. En wat zwaar is, moet hoe dan ook gedragen worden. Maar wat is het goed om daarbij een beetje ondersteund te worden. Wat is het goed om daarbij ondersteunend te mogen zijn. Door grote mensen en kinderen. Door verhalen en muziek. Door God zelf, die op zoveel manieren zijn licht over ons laat schijnen.
Marijke van Selm
.jpeg)
|
