OVER OPEN HEKKEN EN OPEN ZEE (31-08-24)
OVER OPEN HEKKEN EN OPEN ZEE (31-08-24)
Met de fiets aan de hand loop ik richting de kerkhekken die, zoals we hebben afgesproken, open blijven staan. Mooi is dat, trouwens. Dat mensen gedurende de dag door onze kerktuin wandelen. Zeker een handjevol heb ik er vandaag gezien.
Enfin, daar voor dat open kerkhek zie ik een groepje mensen staan. Inderdaad, een vijftal zeevarenden. Filipino’s waren het. Opnieuw. Ik kon het niet laten na het lezen van Marijke haar vorige blog: of ze de kerk vanbinnen willen zien, is de enige logische vraag. Enthousiast stemmen ze in. ‘But you’re about to go home!’, zegt één van de zeevarenden in alle bescheidenheid. Lekker belangrijk joh, dacht ik. ‘This is from God!’, zegt de enige zeevrouw (!) in de groep.
Die kerk hadden ze gemist. Katholiek zijn ze. En voor het eerst in hun contracttijd, zeven tot negen maanden op open zee, zijn ze even aan land. Een paar uurtjes maar.
De groep verspreidt zich door de kerkzaal. Er worden kaarsen aangestoken, er wordt - minutenlang - gebeden, er worden foto’s gemaakt, er wordt gelachen, we praten. Weer een ander zit op een stoel met zijn gezicht richting de kansel. In alle rust. Ik trek me even terug, kijk toe, wacht af. Totdat de zeevrouw geëmotioneerd mijn kant op loopt. Een omhelzing en wat stille seconden gaan voorbij. Wat haar raakt, vraag ik.
Voor ons meestal zó gewoon, voor hen zó uitzonderlijk. Om even in een kerk te zijn. Om even aan land te zijn. In de bewoonde wereld. Om een praatje te maken. Om een onverwachte ontmoeting te hebben. ‘This is from God’. Ja, dat was het vandaag. Voor hen, voor mij. Zomaar in het voorbijgaan. Van open zee naar open kerkhekken en -deuren. Een gesprek, een gebed, stilte, een brandende kaars voor weet ik wie, een ferme knuffel en een paar stevige handdrukken.
‘Thank you, thank you and God bless you. We’ll see you again soon!’, klinkt het terwijl ze zwaaiend weglopen. Dat laatste weet ik niet. Ik hoop het wel. God bless them, God bless them. En ook heel veel van dit, vandaag en alle dagen:
O God, die ons behoeden wilt,
bescherm de broeders, wees hun schild
in storm en strijd, ga met ze mee
en red ze van 't geweld der zee,
dat land en water wijd en zijd
lofzingen Uw barmhartigheid
(LB 467b)
Charlotte Olieslagers
.jpg)
|
Blog3108_S.jpg)