OVER HET VERBIEDEN VAN KERKDIENSTEN (3-4-20)
OVER HET VERBIEDEN VAN KERKDIENSTEN (3-4-20)
Er was ophef, de afgelopen dagen, over het houden van kerkdiensten. Dat kwam door berichten als zouden kerken en kerkgangers coronabrandhaarden zijn, nadat ze nog (te) lang waren doorgegaan met het houden van diensten mét kerkgangers. We lazen dat sommige kerkgenootschappen, met name die op de Nederlandse Bible Belt (die ik liever bijbelgordel noem) zich op deze wijze negatief in de media profileerden. En dat naar aanleiding daarvan in de politiek stemmen opgingen om de mogelijkheden die kerken nu geboden wordt om bijeenkomsten te organiseren verder te beperken en kerken van overheidswege sluiting op te leggen.
Ik wil hier graag een aantal dingen over zeggen. Allereerst over hoe we in onze eigen Protestantse Gemeente Oostvoorne afwegingen maken. Dat is een voortgaand proces, waarin we voortdurend bijstellen aan de hand van de richtlijnen en gezond verstand. De afgelopen zondagen hebben we daarom kerkdiensten gehouden zonder bezoekers, die via internet te beluisteren waren. Wel vanuit de Dorpskerk uiteraard. En met een beperkte hoeveelheid aanwezigen om de dienst ambtelijk, technisch en muzikaal invulling te geven. We waren steeds met minder dan tien mensen, en daarmee blijven we ruim onder het door het RIVM voorgeschreven maximum (voor religieuze bijeenkomsten) van dertig.
Het is dus niet verboden om nog met dertig mensen een dienst te houden. Je kunt je zelfs voorstellen dat het in een groot kerkgebouw ook probleemlos kán. Of je het ook moet willen is een andere vraag. Maatschappelijke beeldvorming speelt wat mij betreft daarbij zeker een rol. En solidariteit met een samenleving die alle sociaal verkeer moet ontberen. Daarnaast is er het gezonde verstand en de creativiteit, dat intussen geleid heeft tot een ware hausse aan alternatieve digitale vormen van kerkzijn. En ik hoop nu juist dat we daarmee in deze tijd als kerken ook troost en bemoediging kunnen bieden. Aan iederéén.
Intussen wordt er ook hier hard gewerkt om met zo weinig mogelijk mensen allerlei vieringen vorm te geven. We hebben zelfs een camerasysteem gehuurd: voortaan kun je niet alleen luisteren, maar ook kijken. En nee, ik vind dus niet dat de kerken op slot moeten, dat kan gelukkig ook zomaar niet in ons land. Maar zelfs als dat zou gebeuren. In elk huis kan een dienst gehouden worden. Compleet met het Licht, het Woord en een Lied. De kerk blijft leven. Wat er ook gebeurt. Ik wil er maar mee zeggen: dat de kerken brandhaarden zijn voor besmettingen lijkt me nogal karikaturaal. Ook de bijbelgordelkerken zijn dat niet. Kijk zelf maar op het kaartje dat collega Hendro Munsterman maakte. En laten we vooral laten zien wat we wél te bieden hebben. Geen karikatuur. Maar solidariteit. Troost. Hoop. En een heleboel liefde.
Marijke van Selm
|
