OPRUIMEN (3-1-22)
OPRUIMEN (3-1-22)
Zo waren we vanmorgen al bijtijds in de kerk, Ingrid en ik, om de kerststal verder op te ruimen en de cadeautjes voor de Moeders van Oostvoorne klaar te maken om opgehaald te worden. Kleertjes bij kleertjes, knuffels bij knuffels, de luiers bij elkaar. Er bleek zelfs een heel kraampakket te staan. Terwijl we het stro van de kerststal nog bij elkaar aan het vegen waren, kwamen Gerard en Elly binnen, die de kerstversiering kwamen opruimen. Dat ging heel stilletjes en gesmeerd, het zou me niks verbazen als ze vaker dingen samendoen.
Tegen tweeën waren we er weer. En opnieuw waren we niet de enigen in de kerk: een echtpaar was bezig de boom te ontmantelen. Een paar kinderen kwamen ook al gauw binnenhuppelen. Zij mochten de cadeautjes overhandigen. Het was immers met hen begonnen, eind november, toen we bedachten schoenendozen te gaan vullen met de kinderen van de kinderkerk. Maar alles liep anders in de weken erna, en dit keer werd het eens léuker anders, want dat kan ook nog, beste mensen. Dat het leuker wordt dan je eerst had gedacht. En dan heb ik nog niet eens verteld dat Helma ook nog kwam, met een paar bewoners van het Agatha Huis, die die prachtige trekkers schonken en die raceauto. Ik bedoel maar.
Het was een hele optocht, de kerk uit, om alle tassen en dozen naar de klaarstaande auto’s te dragen. Ondertussen had Jan de koe en de ooievaar uit de kerststal al teruggebracht naar de rechtmatige eigenaar, we hadden niet eens door dat hij weg was toen hij alweer terugkwam om het hooi, het hertje en het hout in te laden. En Eefje natuurlijk, want die hoort bij hem. En toen was de kerk weer vreemd stil en leeg. Ik ging nog even zitten bij het echtpaar, bij de doorgezaagde boom en de verspreide kerstversiering, om te zeggen hoe blij ik met alles ben geweest, deze weken. En hoe blij ik ook met hen ben.
Heeft u het filmpje op onze website trouwens al gezien, waarin de hele kerkenraad u gelukkig nieuwjaar wenst? Vandaar dat ik het hier niet meer doe…..
Marijke van Selm
|
