OPEN DEUREN (6-8-24)
OPEN DEUREN (6-8-24)
Of de deuren van de kerk deze zondagmorgen tijdens de dienst open mochten blijven, had ze gevraagd. Pas naarmate het werd medegedeeld, merkten de meeste aanwezigen het pas op. Ikzelf incluis. Achter mij hoorde ik wat gegrinnik. ‘Not the usual’ dacht ik, maar wat prachtig. Geen gesloten deuren, geen ‘excuse me for existing’, maar open deuren. Voor eenieder die wil horen, ontvangen, leren, of weten. En zoals regelmatig (in de zomerperiode) hadden ook gasten weer de weg gevonden naar onze kerk.
Zo zongen we Psalm 98 als het ware over ons dorp uit. Als een soort golfbeweging naar buiten, zag ik het voor me. Want over de zee ging het deze zondagmorgen. En zal het de komende weken gaan. Stiekem ben ik benieuwd wie er van buiten heeft opgemerkt wat er zich dat uur binnen de kerkmuren afspeelde. Van wat kerkgangers meebrachten naar binnen. Van een dominee die vol enthousiasme stond te preken. Van wat licht en wat zwaar voelde. Van die Liefde. Wat mensen hebben gedacht en gevonden. Maar één ding is zeker: wat een zegen dat dit kan. Dat dit mag. In veiligheid. Dat we onze kerk, maar ook ons hart mogen openstellen. Voor onszelf en de ander. Open deuren.
Nu hoop ik natuurlijk dat eenieder zich welkom mag voelen om eens binnen te stappen. Dus bij deze: mocht de drempel nog te hoog lijken, de deuren zijn open. En anders hoeft u enkel te kloppen en zal er vast open worden gedaan. En anders nóg wat harder. 😉 U bent welkom! Je bent welkom!
Charlotte Olieslagers
|
