|
|
MEER LOPEN (12-1-25)
MEER LOPEN (12-1-25)
Ik heb niet zo heel veel vrije zondagen, ik denk achttien per jaar. De PKN schrijft namelijk een bepaald aantal preekbeurten voor een fulltimer voor. Meestal worden mijn vrije zondagen in en rond vakanties gepland, maar door het jaar heen zijn het er natuurlijk ook nog een aantal. Ik ga dan heel soms voor in andere gemeentes, of zelf naar een dienst bij een collega. Maar ik ga ook graag lang en ver naar buiten. Dat noem ik naar de Groene Kerk gaan. Weinig mensen weten dat in de Groene Kerk ook de Heer geprezen wordt, en Psalmgezang klinkt. Maar het is toch echt zo.
Want de kerk is overal. En als je samen bent met iemand die degelijk gereformeerd is opgevoed, en nog steeds elke zondag ter kerke gaat, kun je putten uit een rijke bron. Soms tot ontroering, en soms tot hilariteit. Het is allebei goed. Gisteravond nog werd, terwijl we voor een rood stoplicht stonden te wachten, uit volle borst ‘Ik zie een poort wijd open staan’ gegalmd. Dat kwam omdat we een poort zagen, want zo werken onze breinen. Zo werken ze heel vaak. Vandaag zaten we even op een bankje in de zon, met het gezicht op het schilderachtige stadje Damme. Wat is het hier stil hè, zei ik, en begon spontaan te zingen: ‘de stilte zingt U toe o Heere, in Uw verheven oord’, waarop Cia vervolgde: ‘wij zullen ons tot Damme keren, waar Gij ons bidden hoort’. Nou ja, dat vind ik dus grappig. Maar ik geef toe. Het is wel een erg binnenkerkelijk grapje. Mijn kinderen zouden er ook niet om kunnen lachen.
Kortom. Het was weer een heerlijke lichte wandeldag, 17 kilometer in de benen. Uit Oostvoorne komen berichten door van een volle kerk en alles wat gewoon doorgaat. Ook zonder de dominee. Heel bemoedigend. Ik denk dat ik nog even wegblijf.
Marijke van Selm

| terug
|
|
|
|
|
|