|
|
MAAR WEL DE LEUKSTE VERGADERING (9-1-25)
MAAR WEL DE LEUKSTE VERGADERING (9-1-25)
Vanmorgen, na het zwemmen, de krant en de eerste telefoontjes, reed ik met collega uit Rockanje naar de andere collega in Brielle. Elke paar maanden spreken we af, om te kijken waar we (meer) samen kunnen optrekken. Uit dit fijne collegiale contact is die fantastische openluchtpinksterdienst voortgekomen die we dit jaar al voor de derde keer organiseren. Ook zijn we elkaars achterwacht tijdens vakanties, delen onze schrijfsels en ruilen jaarlijks van kansel. (‘Kanselruil’ betekent dat we een keertje in elkaars gemeente voorgaan). Het is zoeken, niet alles werkt: met de leerhuisavonden in de Sjoel gaan we stoppen omdat er steeds maar bijna niemand komt. En hoe de gezamenlijke dankdagviering gaat uitpakken, dit jaar voor het eerst, moeten we nog afwachten. 9 november, in Oostvoorne, noteer maar vast.
Het bezoek dat ik voor vanmiddag had afgesproken, ging niet door. Ik liet het zo. Er waren nog genoeg klusjes te doen, iets uitwerken, mailtjes, er kwam opeens een vraag over de godenzonen in Genesis 6. En om half vijf had ik fluitles. Panfluit spelen is een van de dingen die ik ben gaan doen na het coachingtraject voor predikanten, een paar jaar geleden. Dat traject was bedoeld om even pas op de plaats te maken na tien jaar predikantschap, en het bracht me veel. Ik werd vooral aangemoedigd wat meer dingen voor mezelf te doen en wat minder voor de gemeente (‘het is maar werk hoor’, zei ze). Een ander ‘ding voor mezelf’ was het verlof van drie maanden, nu alweer twee jaar geleden. Dat is me allemaal goed bevallen, zowel het verlof als de fluitles. Het is zo leuk om iets helemaal nieuws te leren! Maar over de gemeente ‘het is maar werk’ denken, dat lukt nog altijd niet zo goed. Nou ja.
Nou, en vanavond had ik dus alweer een overleg. Maar dit is wel de vrolijkste die erbij zit: met de vrouwen van de kinderkerk. Wat zijn ze toch leuk! En we hebben zoveel lol! We willen de kinderen echt iets leren over God en Jezus en de Bijbel, maar dat wil nog niet zeggen dat er niet gelachen mag worden. Maar nu ben ik even uitvergaderd hoor. Morgen de hele dag in Utrecht, voor m’n opleiding.
Marijke van Selm
| terug
|
|
|
|
|
|