|
|
|
|
LICHT EN RUIMTE (26-1-25)
LICHT EN RUIMTE (26-1-25)
Vanmorgen scheen het licht zo liefdevol door de prachtige ramen van de Dorpskerk naar binnen. Volle kerk, nieuwe kinderen, een preek met urgentie die politiek geladen was maar niet politieker geladen dan Jezus’ woorden zelf (al is dat vaak behoorlijk politiek). Want het gáát over de armen van nu, de gevangenen van nu, de onderdrukten van nu. Het gaat altijd over nu. Deze wereld, dit leven - míjn leven, jouw leven. Het is niet abstract, het is altijd actueel en persoonlijk wat Jezus te zeggen heeft. Altijd.
Riet en Didi waren in de dienst, uit Westmaas, mijn vorige gemeente. Wat fijn om hen te zien! Natuurlijk kwamen ze na afloop bij me koffiedrinken. Ik bedacht dat ik helemaal niets voor erbij in huis had en kreeg van koster Herman een paar pakken overgebleven kerstkransen mee uit de kerk. Waren al mijn problemen maar zo gemakkelijk opgelost!
Wim Heiko appte dat hij nog niet wist of hij naar mij toe kon komen. Weet je wat, schreef ik terug, dan ga ik eerst een rondje Oostvoornse Meer lopen en dan zien we daarna wel hoe het loopt en of ik dan naar Den Haag kom. Ik had echt zin in een flinke wandeling, ik ben de afgelopen dagen zo weinig buiten geweest. En beweging ben ik ook tekortgekomen. Ongeveer tweeënhalf uur doe ik erover. Ik doe de royale route: na de saaie westkant van het meer langs de slikken en Restaurant Aan Zee, en daarna door de duinen via het vliegveld, dat nu onder water staat voor het geval het gaat vriezen. Als dat gebeurt, dan heb je daar de mooiste ijsbaan die ik ooit gezien heb. Maar dan moet het dus wel gaan vriezen.
Halverwege mijn rondje appte Wim Heiko dat hij toch naar Oostvoorne komt. Kon ik mooi via de Appie gaan voor wat inkopen - ik zei toch dat ik niets in huis had? Liever doe ik niet op zondag boodschappen. Ik hou sowieso niet van winkelen. Maar nood breekt wet. Ik moet mijn geliefde toch een smakelijke maaltijd voorzetten, of niet soms. Nou dan.
Dan ga ik nu de kaarsjes aansteken en een fles wijn openmaken. Het is zondagmiddag vijf uur, en morgen ben ik vrij. Wat een heerlijk moment.
Marijke van Selm
| | terug
|
| |
|
|
|
|
23-02-2025
om
10:00 uurVertel_September2024_S.jpg)
