|
|
|
|
KAMPEN (3-1-25)
KAMPEN (3-1-25)
Toen we half december bij de broer van Wim Heiko in Kampen werden uitgenodigd voor een familiebijeenkomst, heb ik meteen de site van Protestantse Gemeente De Open Hof opgezocht. In die kerk is namelijk al sinds 21 november een kerkasiel aan de gang: een doorlopende kerkdienst om een Oezbeekse familie die dreigt te worden uitgezet naar een land waar twee van de vier kinderen nog nooit geweest zijn, in bescherming te nemen. Tijdens een kerkdienst mag de politie een kerkgebouw niet invallen, dat is bij wet geregeld. Zo lang de familie dus in de kerk blijft, en er genoeg voorgangers zijn die een dienst vorm willen geven voor een uur, of een paar uren, zo lang is er tijd om achter de schermen aan een oplossing te werken. Iets dergelijks is een paar jaar geleden in Den Haag gedaan voor een Armeens gezin, met succes. Ik was destijds een van de voorgangers die deze drie maanden durende dienst gaande heeft gehouden. Maar nu, in Kampen…. Dat is twee uur rijden! Ik voelde me weliswaar geroepen, maar zag over die tijdsinvestering niet heen. Maar misschien kon ik nu dan toch een en ander combineren? Nee, helaas, dat kon niet. De lijst met voorgangers was half december voor 3 januari al helemaal volgeboekt. En als ik zeg helemaal dan bedoel ik 24 uur hè. De dienst gaat al vanaf 21 november dag en nacht door! Ik vind dat hartverwarmend. En hoewel ik dus niet kon voorgaan, konden we natuurlijk wél even deze dienst bijwonen. Dat is ook nodig en belangrijk. Dus dat hebben we gedaan. En toen fijn naar de familie. Wandelen langs de IJssel, bij Zalk. En eten en drinken enzo.
Als je de liefde op latere leeftijd vindt, ben je in elkaars familie een soort zij-instromer. Je hebt nog heel veel toekomst (hoop je), maar van een flink stuk geschiedenis maak je geen deel uit. Er zijn al mensen overleden, zoals ouders. In het geval van Wim Heiko’s vader vind ik dat dubbel spijtig, want die was predikant. Wim Heiko is opgegroeid op het lommerrijke terrein van psychiatrisch ziekenhuis Zon en Schild in Amersfoort, waar zijn vader ziekenhuisdominee was. Die plek hebben we samen al eens bezocht, maar wat zijn vader betreft moet ik het doen met verhalen. Mooie, dat wel. Het is een goed nest, waarin ik zij-instroom.
Voor wie meer wil weten over het kerkasiel of in een of andere vorm een bijdrage wil leveren: https://kerkasielkampen.nl
Marijke van Selm
| | terug
|
| |
|
|
|
|
26-01-2025
om
10:00 uurVertel_September2024_S.jpg)
