I BELIEVE (4-4-20)
I BELIEVE (4-4-20)
Op deze zonnige zaterdag blijven de stranden leeg, lees ik op NOS.nl. Uit de tuinen rondom mij klinken grasmaaiers, elektrische heggenscharen en flarden van gesprekken. Aan de overkant van de straat het vrolijke gejoel van een stel jongeren, er is muziek, ze hebben plezier. Als ik wat in de voortuin werk, komen er alsmaar kleine plukjes mensen voorbij, wielrenners, wandelaars met een rugzak, een fietsende moeder die ik tegen haar kind hoor zeggen ‘ja, maar als je in Oostvoorne wóónt mag het wel’. Een opa met een buggy. Uitgelaten kinderen die schreeuwen: linksaf, nééé, rechtsaf!
Later zit ik met een glas mineraalwater met munt en limoen op het stoepje bij de achterdeur. Ik doe mijn ogen dicht en voel de warmte van de zon op mijn gezicht. De vogels klinken zoals ze alleen op een zonnige lentedag klinken. En in mijn ziel maakt de verbijstering om wat we meemaken kortsluiting. Want hoe vredig alles is. Hoe zacht.
En hoe verdrietig.
Ik heb geen woorden.
De zorgen komen dichterbij. Gistermiddag in een paar uur tijd meerdere berichten van ziekte en overlijden. Ook vanuit onze gemeente. Cijfers worden gezichten en verhalen. Lieve God, hoe moeten we deze week door? Van verstilling, en lijden, en opstanding aan het eind ervan? Ik weet het nu nog niet. En misschien ben ik niet de enige. En toch. Als een stil vertrouwen zingt al de hele dag het refrein van dit lied in mij: ‘You say I am strong when I think I am weak, You say I am held when I am falling short – and I believe, I believe.
Daar houd ik me vandaag maar aan vast. Of nee: daardoor láát ik me vandaag vasthouden.
En laat ik me voor de dag van morgen geen zorgen maken. Want, zegt het Bijbelwoord, elke dag heeft genoeg aan zijn eigen kwaad.
Marijke van Selm
I Believe (Youtube)
|
