|
|
GUERILLA MARKETING (10-1-25)
GUERILLA MARKETING (10-1-25)
Dit is Stefan Paas. Hij is hoogleraar missiologie en maker van de al zes jaar veelbeluisterde Ongelooflijke Podcast. Hij schrijft boeken. En de afgelopen maanden gaf hij mij en zeven andere dominees les in de opleiding Kerk naar buiten, waarin we nadenken over de rol van de kerk in de samenleving. Vandaag was de laatste dag met Stefan, en dat vonden we allemaal jammer. Want hij is zo iemand die heel veel praat (en ook nog heel snel) en toch van begin tot eind blijft boeien. Die combinatie komt niet zo heel veel voor.
Het woord ‘missiologie’ is in de plaats gekomen voor ‘zending’, maar volgens mijn zoon, die ik vanavond sprak, zijn we daar in de marketing niet veel mee opgeschoten – hij vindt het nog steeds opdringerig klinken. Toch jammer. Want denken over de betekenis van christelijk geloof buiten de veilige kerkmuren, dat gaat allang niet meer over zieltjes winnen en voeten tussen deuren. Nadenken over de roeping (missie) van de kerk, dat gaat vandaag de dag veel meer over verbinding maken in een verdeelde en geïndividualiseerde wereld. Het gaat over vredestichten tussen mensen en groepen in een gepolariseerde tijd. Het gaat over nabij zijn in leegte en gemis en eenzaamheid. En het gaat over opkomen voor gerechtigheid, vooral voor degenen die aan de kant zitten waar de klappen vallen. En dat als een soort stille revolutie, waar de vrede van God vanzelf zichtbaar wordt. Ah, zei mijn zoon, guerilla marketing! Eh ja, zoiets. Maar dan anders.
Het zijn best lange lesdagen hoor! Van negen tot vijf. Na afloop ging ik dus bij zoon eten, die sinds kort in Utrecht woont. Dat was fijn, want daarmee ontliep ik de onvermijdelijke file rond dat tijdstip. Al had ik er dus wel weer een dobber aan om dat woord ‘missiologie’ aan hem te vermarkten. En wat ook fijn was: nu ik toch in de buurt was, kon ik ook persoonlijk mijn nicht gaan condoleren met het verlies van haar man, in Kockengen. Dat was goed. Nabij zijn in gemis. Dat is gewoon goed om te doen. Al is het maar even.
En nu verheug ik me op een heerlijk vrij, zonnig wandelweekend. Ik beloof foto’s hier op deze plaats. En vast ook wel een verhaaltje. Voor nu wens ik iedereen net zo’n feestelijk weekendgevoel als ik zelf heb.
Marijke van Selm
| terug
|
|
|
|
|
|