EEN TIJD VOOR ALLES (19-7-19)
EEN TIJD VOOR ALLES (19-7-19)
Ik ben geen erg gestructureerde werker. Je zou het ook rommelig kunnen noemen, of chaotisch. Maar zelf noem ik het flexibel, en die eigenschap komt me in mijn werk vaak van pas. Niet alleen ben ik doorgaans met allerlei dingen tegelijk bezig; er kan in de gemeente ook zomaar iets onverwachts tussendoor komen en het is fijn als je daarin kunt meebewegen. En er zijn natuurlijk zoons, vrienden, familie, er is een huis en een tuin, en daarvan is alles groot en veel. En het vroeg deze afgelopen eerste maand in Oostvoorne allemaal de volle aandacht.
 Ik ben met mijn werk begonnen, en wat fijn is dat. Nieuwe mensen, nieuwe verhalen, nieuwe vertrouwdheid. De heerlijke rol van buitenstaander-die-aan-het-binnenkomen-is, en die zich volop mag verbazen en verwonderen. Wat eruit springt na deze eerste kennismakingsronde: de grote behoefte aan inhoud en verdieping, keer op keer als wens en vraag uitgesproken. Dat ontroert me soms echt. En verder: de zelfonderschatting waar het gaat om alles wat gebeurt, en is blijven gebeuren in dorre tijden. Ik vind ’t véél. Iets meer trots daarop zou ik helemaal niet ongepast vinden.
Er was nog meer ontroering. En trots, die ik niet ongepast vind. Want alle drie mijn zoons haalden diploma’s binnen in de afgelopen drie weken, en ik at taart, en sushi, en wat al niet, en ik viel van het een in het ander. De flexibiliteit kwam enorm van pas.
En zo landen we in Oostvoorne. Langzaam wordt alles eigen. Ook mijn werkkamer, met de lichtval en de geluiden uit huis en buurt. Er bleek nog ruimte voor een derde boekenkast, het past precies, ik word er blij van. De gordijnen moeten nog opgehangen worden. Maar mijn verzameling bordjes met (voornamelijk Bijbel- maar ook andere) teksten hangen alweer aan de muur, en aan dezelfde oude vertrouwde tafel wordt net als altijd aan van alles tegelijk gewerkt en gedacht. En alles komt goed, op zijn eigen tijd.
Maar nu eerst heb ik vakantie. Samen met mijn zoons. Om te vieren dat ze geslaagd zijn. Dat was al zo afgesproken lang voordat ik naar Oostvoorne kwam. Voor het geval u denkt: heeft de dominee nu meteen al drie weken vakantie? Dat zit dus zo. En als u dan andere mensen rondom de pastorie ziet: een van mijn vriendinnen komt in die tijd hier vakantie vieren. Dat u het weet.
Ds. Marijke van Selm.
|
