DE BAL IN HET VELD (17-11-24)
DE BAL IN HET VELD (17-11-24)
We hadden een teamdag. Dat wil zeggen, voor de opleiding Kerk naar Buiten die ik volg, waren vandaag de achterbannen van de acht deelnemende dominees uitgenodigd op het herfstsprookjesachtige Hydepark in Doorn. Het is de bedoeling dat we allemaal dit jaar een project doen waarin dat ‘naar buiten’ van onze kerkgemeentes gestalte krijgt. Het hoeft niet iets groots te zijn, het gaat erom dat je met elkaar nadenkt over wat je eigenlijk voor betekenis hebt voor je dorp, je wijk, je wereld.
Het hoeft niet iets groots te zijn. Maar het mág natuurlijk wel. Wij, van Oostvoorne, hadden al een project voor ik aan deze opleiding begon. Het heet Klooster aan Zee, en het is ondertussen al een behoorlijk eindje onderweg, steeds concretere vormen aannemend in programma’s, een te stichten Stichting, en het onvermijdelijke vrijmaken van de pecunia die ermee gemoeid zijn. En vandaag was een delegatie van de mensen die bij dat proces betrokken zijn naar Doorn afgereisd voor een studiedag. Jaap, die in de werkgroep ‘Klooster aan Zee’ zit. Hans, de ouderling-kerkrentmeester. Ingrid, de scriba die van alle stappen op de hoogte is en ervoor medeverantwoordelijk. En Gert, een van die mensen die spontaan hun talenten hebben aangeboden en die nu als extern financieel adviseur bij de Kloosterplannen betrokken is.
Gert was het ook die met de metafoor van het voetbalteam aan kwam zetten. Dat was nadat we ’s morgens al hadden geconstateerd hoeveel energie we eigenlijk in huis hebben, en hoeveel talenten, en hoeveel geloof in de toekomst. En dat terwijl we ook zoveel zorgen hebben, zoals over de bezetting van de kerkenraad. Het viel vandaag helemaal weg. We hebben heel veel energie. En heel veel geloof in de toekomst. Er zijn heel veel kansen, en die zagen we niet alleen bij onszelf, maar ook bij de andere teams, uit Groningen, uit Utrecht. En toen moesten we een symbool uitkiezen voor wat we aan het doen zijn, en toen kwam Gert dus met die bal aanzetten, en als vanzelf vulden we met elkaar het plaatje verder in. Dat we de bal in het veld houden, dat we allemaal verschillende spelers nodig hebben, en ook publiek, dat we een grote Coach hebben en een aanvoerder in het veld. En verdedigers nodig en aanvallers, maar net zo goed middenvelders, en wie anders dan de kerkrentmeester zou op het doel moeten, want die is immers het beste in alles tegenhouden, haha. En dat we aan fair play doen. Dat we tegen allerlei teams spelen, die we dan toch maar mooi te gast in ons stadion hebben gehad.
We zaten nog wel even met die competitie. Een wedstrijdje, zo zien we de kerk niet, en het klooster al helemaal niet. Maar een mooi spel spelen, en daarvan genieten. De bal in het veld houden, als team. Doelgericht zijn. En daarmee een beker winnen. Zou dat niet kunnen?
Marijke van Selm
Op de foto vlnr Marijke, Ingrid, Gert en Jaap, en liggend doelman Hans, met de bal stevig in zijn handen.
|
