DANK GOD IN ALLES (4-11-21)
DANK GOD IN ALLES (4-11-21)
We hadden het over mijn verzameling wandborden met Bijbelteksten en spreuken, meer dan tachtig zijn het er nu. Welke vond ik nou eigenlijk de mooiste? Dat was nog moeilijk! Er zijn er zoveel waar een verhaal aan vast zit. De trouwtekst van mijn ouders. De spreuk waarmee mijn overleden vriendin en ik elkaar altijd bemoedigden. Het bordje dat ik als tiener al had, met het bijna verbleekte ‘de mens lijdt vaak het meest door ’t lijden dat hij vreest’. Maar uiteindelijk wees ik die geen van allen aan. Het is een van de kleinste exemplaren die mij het meest tot richting in mijn leven is: dank God in alles.
God danken in álles vind ik best wel veel. In ‘De weg van de stilte’ moedigt Anthony de Mello de lezer daar echter toch toe aan. Denk niet alleen aan je geluk, aan de liefde en de schoonheid, maar ook aan je verdriet, aan je mislukkingen, aan wat jou is aangedaan. En dank ervoor, schrijft hij. Oefen jezelf erin, te danken voor alles wat jou tot hier en nu heeft gebracht, en tot de mens heeft gemaakt die je bent. Breng het in het licht. En dank God. In alles.
Zo bezien ben ik beslist nog een leerling in het danken. Net als de meesten van ons. Soms opstandig om wat er niet is, of juist tevéél. En soms zomaar tot in de ziel geraakt door een herfstblad, een ontmoeting van hart tot hart of een kerk vol blije mensen in wie het Woord tot leven komt. Het was goed om eens te benoemen hoeveel we eigenlijk te danken hebben, afgelopen zondag en gisteravond bij de Dankdagviering (prachtige diensten die nog terug te kijken zijn). Het is goed om al die dank in het licht te zetten, en dat hebben we gedaan. Maar vooral is het goed om te blijven oefenen. God te danken, in alles.
Marijke van Selm
|
