|
BIDDELOOSHEID (10-9-21)
BIDDELOOSHEID (10-9-21)
We hadden het over de impact van preken, en dat je soms denkt dat die er helemaal niet is. ‘Misschien zou het helemaal niet opvallen als ik elke zondag dezelfde preek houd’ grapte ik. ‘Wie weet hoe waardevol dát juist voor die-en-die zou zijn’, reageerde de pastorale medewerker. Ze meende het serieus.
‘Krijg je vaak reacties op je preken?’ vroeg een gemeentelid mij deze week. In alle eerlijkheid zei ik, dat het wel méér zou mogen, en dan niet alleen lof, die natuurlijk fijn is, maar ook de vragen of de ergernis. Ik zei erbij dat ik de lat misschien wel hoog leg, en soms teveel verwacht. Dat was ook het moment dat ik mij realiseerde dat ik deze week al drie keer gesproken heb over het bidden en de biddeloosheid, dat mooie woord van mijn Harskampse collega Matthé Schreurs, waarover ik afgelopen zondag preekte.
De eerste reactie was meteen na de dienst, van iemand die aarzelend bij me bleef staan. We moeten het er nog maar eens over hebben, zei hij, maar ik weet het niet hoor, dat bidden, ik kan het niet zo goed. Zit het in andere dingen, voor mij, geloven. De tweede keer was in een openhartig gesprek, waarin tja, de impact van preken ter sprake kwam, onder veel anders. Wij hebben het er weer eens over gehad, hoorde ik, het is best wel een kwetsbaar thema, maar we zijn het wél weer bewust gaan oppakken.
Nog weer later was ik in een huis met zorgen en vragen. Grote ook. Ik werd midden in de nacht wakker, zei hij, ik was zo onrustig, ik wilde bidden maar ik had geen woorden. Toen ben ik maar het Onze Vader gaan bidden. En weet je wat het nu was. Daar zit álles in! Dat was toch zo bijzonder. Het tilde me helemaal op.
Nou, dat dus. Over de impact van preken. Ook op de dominee.
Marijke van Selm
|
