|
|
Mildred Hartog
Mildred Hartog
In haar tuin gaat alles zoals het altijd is gegaan, corona of geen corona: zaaien en oogsten, zon en regen, seizoenen die gaan en seizoenen die komen. Een groot deel van het jaar eten ze van hun eigen opbrengst, Mildred en haar gezin. Sinds ze twee jaar geleden stopte met werken, is ze er nog vaker te vinden. Er is altijd wat te doen, en altijd wat te leren over hoe je de dingen moet aanpakken voor het beste resultaat. En dan is er nog de keuken waar al het lekkers heengaat. Mildred was diëtiste, maar dat was vóór de kinderen kwamen, en toen ze jaren later wilde terugkeren op de arbeidsmarkt en merkte dat de diëtistenvacatures dun gezaaid waren, schoolde ze zich om en heeft nog jarenlang als apothekersassistente menig Oostvoornaar van pillen voorzien. Maar haar liefde voor voedsel is nog altijd terug te vinden in het gedroogde fruit en de potten jam en stoofperen.
Mildreds ouders waren in de jaren vijftig Indische repatrianten. Haar moeder was onderweg naar Nederland zwanger van Mildred, die kort na aankomst geboren werd. Ze heeft alleen maar zussen: drie oudere en een jongere. En een man: Wim, die nog tot eind dit jaar werkt als milieucoördinator. En kinderen: een dochter en twee zoons. Kleinkinderen zijn er ook.
En ze wonen nu alweer heel wat jaartjes in Oostvoorne, waar ze zich op velerlei manieren inzetten en hebben ingezet voor een betrokken en duurzame samenleving. Kerkelijk, politiek, en via belangenverenigingen. Hun levensstijl is bijpassend: van het sinds jaar en dag nauwgezet bijgehouden energieverbruik tot de inspanningen om het predicaat ‘Groene Kerk’ voor de PGO te verwerven. En natuurlijk die tuinen, één in Oostvoorne, één in Brielle. Want de energie die je in de aarde stopt, krijg je er altijd dubbel en dwars ook weer uit. Op wat voor manier dan ook.
Filmpje met Mildred
Foto's
| terug
|
|
|
|
|
|