|
|
|
|
|
Marlies en Jeroen van Doorn
Marlies en Jeroen van Doorn
Ze wonen nu alweer een jaar of vijf in Oostvoorne, met hun zoons Ries, Cas en Benjamin: Marlies en Jeroen van Doorn. Ze waren een tijdje vaste gasten in onze zondagsdiensten, maar heimwee trok hen weer terug naar waar ze vandaan kwamen: de Rotterdamse Bergsingelkerk. Ondertussen zijn de jongens in Oostvoorne deel van de tienerclub, haakt Benjamin geregeld aan bij onze kinderkerk en halen Jeroen en Marlies hun hart op in een van onze gesprekskringen van rond-de-veertigers. Je zou kunnen zeggen dat ze met één been hier en met het andere been daar staan. En dat mag ook gewoon zijn zoals het is. De kerk is namelijk groter dan een dorp of een stad. Ze is zo groot als de wereld.
Marlies is huisarts en deelt met collega’s een praktijk in Spijkenisse. Daar, temidden van allerhande sociale problematiek, beseft ze elke dag hoe bevoorrecht Oostvoornaars zijn met de ruimte en de welvaart die hier genoten wordt. Jeroen is stedenbouwkundige en werkt nog enkele dagen bij het Ingenieursbureau Den Haag. De overige tijd besteedt hij, behalve aan het gezin, aan zijn droom: de biologische tuin (Duinzilt). Het idee is nog steeds een plek waar voedsel voor de streek geproduceerd wordt, of waar mensen tot rust kunnen komen door er met hun handen in de aarde te wroeten, of allebei tegelijk. Maar zoals het gaat met dromen: die hebben soms een tijdje nodig om werkelijkheid te worden. En in die fase zitten we. De plek is alvast idyllisch: midden in de duinen, ter hoogte van de natuurcamping.
Zo dromen we mee, over de mogelijkheden voor deze en betere tijden, als we elkaar weer nader kunnen komen, al dan niet wandelend in de duinen rondom de tuin, of ter plekke verzameld voor bezinning, een barbecue of vers geplukte aardbeien.
Filmpje Marloes en Jeroen
Foto's
.JPG)
| | terug
|
| |
|
|
|
|
28-04-2024
om
09:30 uurKerkdienstgemistS.JPG)
Vertel_Maart_2024_Page_01_Small.jpg)
