Denkbaar

Wat je hebt nagelaten is je stem
dobberend op de stilte van lome zomeravonden
je plotselinge klaterlach bij dingen
die belangrijk leken

in de klankschaal van mijn geheugen
worden daarvan de echo’s onmiskenbaar
tot op heden aan mij doorgegeven

alsof er niets veranderd is en je bent
blijven leven hoor ik je zeggen dat
we elkaar gauw weer zullen zien

zo alledaags en levensecht blijkt op
deze ogenblikken de dood gewoon te zijn
een draaglijk vanzelfsprekend feit dat
geen ruimte laat voor misschien

door deze werkelijkheid geraakt
lijkt het haast zeker dat je binnenkort
een afspraak met me maakt

                                       Kees Hermis