Een voor een schijnbaar willekeurig
gaan ze verwacht en onverwacht van boord
de mensen van mijn generatie

ik tel hun geleefde tijd, zeventig jaar
en ouder, sommigen halen tachtig
een enkeling gaat daar overheen

en zienderogen dunnen de gelederen
steeds verder uit, intussen varen
jij en ik nog voort maar langzamer

bedachtzamer en zeker niet voortvarend
nemen meer tijd voor ontmoetingen
en hopelijk voorlopig afscheid

nog schrijven we geschiedenis
met die ons lief zijn om ons heen

gaan uit van een tot ziens wat
allerminst vanzelfsprekend is

vaarwater van een kalme zee neemt
ons tot op vandaag door tij en ontij mee

                                             Kees Hermis