Grond van ons bestaan

Bewaren we de grond waarop we wonen,
erfgoed dat ons is toevertrouwd
onder het teken van shalom?

Wat lezen we in onze achtertuinen
aan wat gewetensvol werd ingezaaid
maar kromgroeit aan het licht?

Verdelgen we de zwam die splijt, het gifkruid
dat haatdragend is, de woekerplant die
knevelt, adembenemend is?

Wat doen we met de grond waaruit we
zijn genomen, waar we op leven korte tijd
van stof tot stof en as tot as?

Wordt het een afgrond, doodsvallei,
een woedend beest dat ons verslindt
met bloeddoorlopen ogen?

Of bloeit een akker open, waaraan we
eenmaal teruggekeerd in vrede achterlaten
een lichtspoor dat op toekomst is gericht?

                                              Kees Hermis