|
|
|
|
|
Jan Herlaar
Jan Herlaar
Je zou Europoort de achtertuin van Oostvoorne kunnen noemen. Of misschien de voortuin, het is maar hoe je het bekijkt. Veel mensen uit Oostvoorne vinden en vonden er emplooi. Zo ook Jan Herlaar, al zestien jaar werkzaam op één van de grootste raffinaderij van West-Europa, op een steenworp afstand van Oostvoorne. Vanuit zijn huis aan de rand van de duinen, waar hij met Adrie woont, fietst hij er elke dag naartoe. Maar nu even niet dus.
Het terrein van de BP mogen gasten sowieso niet zomaar op, maar het is al heel leuk om vanaf de zijlijn uitleg te krijgen over wat we zien: schoorstenen en olietanks, wat erin zit en wat ervan gemaakt wordt. Wat het werk van Jan inhoudt: de verantwoordelijkheid voor het zogenaamde ‘geplande onderhoud’ aan de steigers, aan de zeezijde van het immense terrein. Of hij weleens een ongeluk of een bijna-ongeluk heeft meegemaakt (nou dat niet, maar wel momenten dat veiligheidsmechanismen in werking traden, en er onheilspellende geluiden uit de schoorstenen kwamen). Overigens worden veiligheids- en milieuregels volgens Jan zeer secuur nageleefd, daar is echt in de afgelopen decennia een slag geslagen. Vroeger, toen was het erg, toen Brielle elke nacht helverlicht was door het affakkelen bij bedrijven aan de overkant, toen er nog veel meer gestonken werd en dat in Oostvoorne werd geroken. Dat is allemaal gelukkig enorm verbeterd.
De gebeurtenissen van deze tijd hebben ook op Jan impact. Zijn zorg is vooral, dat we ons teveel laten leiden door angst, en daarmee de realiteit en de menselijke maat uit het oog verliezen. Ook in de kerk. Hij ligt er soms wakker van. Ook al is hij van nature geen tobber, en maakt hij van zijn hart over het algemeen geen moordkuil. Nu is alles anders. Gelukkig zijn er de duinen, voor een wandeling of een rondje hardlopen.
En uiteindelijk de hoop op betere tijden.
Filmpje met Jan
Foto's
.jpg)
| | terug
|
| |
|
|
|
|
11-05-2025
om
9:30 uurVertel_September2024_S.jpg)
