Deze heeft zij ons laten zien, met een korte persoonlijke toelichting. De ramen laten elk een van de joodse feestdagen zien. Een raam echter is persoonlijk van aard. Dit raam bevat de namen van de dochter, schoonzoon en kleinkinderen van Nomi, wie zijn omgekomen bij een bomaanslag.
Na dit bezoek zijn we noordwaarts gereden naar Caesarea. Caesarea is een ruïnestad, tweeduizend jaar geleden gebouwd door Herodes de Grote en vernoemd naar de romeinse keizer Augustus Caesar.

De stad is een kunstmatige haven, waar in de romeinse tijd vele schepen aanlegden. Onder de ruïnes bevinden zich onder andere een paleis met badhuis, een aquaduct, een hippodroom en een romeins theater. In dit theater heeft Henk nog eens laten horen hoe goed hij kan zingen. Ook nu weer kreeg hij een welverdiend applaus van een groep toeristen, die waren blijven luisteren.

Na de lunch hebben wij afscheid genomen van Danya. Zij moest vroeg weg, om op tijd thuis te zijn voor de Shabbat. Wij hebben de middag benut om te winkelen in Netanya, en om naar het strand te gaan. Helaas laat het weer ons nu in de steek, het waait stevig en de zon zit regelmatig achter de wolken verscholen.
Vanavond hebben we nog een synagoge bezocht, om een indruk te krijgen van een joodse religeuze bijeenkomst. Dit verloopt in vergelijking met de ons bekende kerkdienst heel rommelig. Er is een voorganger die leest uit de Thora, en de aanwezigen lezen mee. Echter, iedereen komt en gaat zoals het hem of haar schikt. Het lezen uit de Thora bestaat grotendeels uit zang. Soms zingt alleen de voorganger, een andere maal zingt iedereen. Ook wordt er regelmatig opgestaan om even later weer te gaan zitten. Hoe deze gebruiken zijn geregeld is ons niet duidelijk geworden.

Hiermee is de reis wat het programma betreft voorbij. Voor een deel van ons reisgezelschap zijn er nog een aantal dagen vakantie in Netanya, voor de andere rest de thuisreis. Het was een schitterende reis, die vooral ook zeer leerzaam is geweest. Israël is een bijbels land in een modern jasje. Op sommige plekken is het verleden nog zeer sterk aanwezig, op andere plaatsen is het soms door commercie en massatoerisme in een hoekje gedrukt. Maar wat overal hetzelfde is, is de verbondenheid tussen de mensen en het land. Deze verbondenheid leidt soms tot conflicten tussen mensen onderling, maar vaak overheerst de saamhorigheid.
Voor ons allen geldt dat we naar huis gaan met de bagage van mooie herinneringen, soms op foto maar altijd in ons hoofd en hart.