Als eerst zijn we een heel eind zuidwaarts gegaan, naar de ruïnes van het fort Masada. Dit fort is gebouwd in de eerste of tweede eeuw voor Christus. Later is het met een luxueus paleis uitgebreid door Herodes de grote. Tijdens de Eerste Joodse Opstand wordt het ingenomen door de Zeloten. Zo'n duizend Zeloten houden het hier drie jaar uit, terwijl ze worden belegerd door 15.000 Romeinse soldaten van het tiende leger. Wanneer de Romeinen het fort eindelijk innemen, blijken de joodse opstandelingen zelfmoord te hebben gepleegd, om niet in Romeinse handen te vallen. Van dit alles is verslag gedaan door de geschiedschrijver Flavius Josephus. In het heden is nog altijd de hellingbaan te zien, die de Romeinen hebben gebouwd om met belegeringsvoertuigen het fort te kunnen innemen. Ook zijn delen van het paleis bewaard gebleven, alsmede de oudste synagoge ooit teruggevonden. De terrassen van het paleis kijken uit over de woestijn en de Dode zee, waar wij hierna een bezoek aan hebben gebracht.
 

Na een korte busreis richting het noorden zijn we nabij de oase En Gedi gestopt bij een spa, waar we een uurtje in de Dode zee hebben kunnen dobberen. Deze omgeving is heel bijzonder, maar de waterstand van het meer is in de afgelopen jaren flink lager geworden. Hierdoor zijn aardige zoutvlakten ontstaan, wat afsteekt tegen de omliggende rotswanden.
Het laatste onderdeel van het middagprogramma betrof een wandeling door de oase En Gedi. Wanneer je door deze kloof loopt, is het bijna niet voor te stellen dat in de wijde omgeving alleen maar kale rotsen zijn te vinden. In de kloof echter is het groen en koel. Ook leven hier veel dieren. Aan het eind van de kloof is de Shulamitwaterval te vinden.
Voor vanavond staat een ontmoeting met joodse jongeren op het programma, maar hier zullen we morgen over berichten.

  23/2/2011