OASE EN PASEN (30-3-'20)
OASE EN PASEN (30-3-'20)
Even over de kerkdiensten. En de andere dingen die we van plan zijn. Want de dagen vullen zich met cijfers en prognoses van over de hele wereld, en we hadden eigenlijk al genoeg aan die van onszelf. Zo gaat het. Maar ondertussen gaat de kerk door met een oase zijn in de woestijn van de wereld. Een oase van hoop en bemoediging. Ook in deze vreemde tijd blijven we verbonden, als kerk in de wereld, als gemeente in Oostvoorne. Het is goed om even te vertellen over de plannen waar achter de schermen aan gewerkt wordt.
Allereerst iets waar ik heel blij mee ben: in de komende tijd zullen de diensten niet alleen te beluisteren zijn, maar ook te bekijken! Het camerasysteem dat we gehuurd hebben, zal in ieder geval de diensten in de Stille Week kunnen registreren en uitzenden. Een grote wens van mij, zeker met het oog op de Avondmaalsviering op de Witte Donderdag. Met een beeldverbinding worden ons daartoe nieuwe mogelijkheden gegeven. U hoort nog hoe het verder gaat hoor! Dat weet ik zelf natuurlijk ook nog niet precies. Van techniek heb ik sowieso geen verstand.
Er is nog meer waar ik blij mee ben. Er komen zulke bijzondere vieringen aan. Palmpasen, met wederom sopraan Mariët Kaasschieter die prachtige stukken van Fauré, Campra, Vivaldi en Pärt gaat zingen. De hele Stille Week elke avond een dienst om 19.30u: avondgebeden met een diversiteit aan muzikale invulling, een bijzondere Avondmaalsviering met verbondenheid op afstand, een Goede Vrijdag waarbij u dan wel niet aanwezig kunt zijn maar wel kunt zién dat de kaars gedoofd wordt – om het nieuwe Licht op zaterdagavond weer binnengedragen te zien worden. Op Goede Vrijdag en Stille Zaterdag kunt u overdag in de kerk terecht voor stilte, gebed en het aansteken van een kaars, er zal dan ook zacht gemusiceerd worden. Als het te druk wordt, zullen we u vragen buiten te wachten. Want uiteraard volgen we de richtlijnen, en blijven ruim binnen de lijnen daarvan.
Hoe een Paasmorgen zal klinken in een lege kerk…. Dat weet ik nu nog niet. Van alle andere dingen word ik blij, maar van de gedachte aan zó’n Paasmorgen nog niet…. Hebben jullie misschien nog creatieve ideeën om die dienst wat minder leeg te maken? Heb je zin om te Skypen of te Facetimen tijdens die dienst? Met mij bedoel ik hè? Samen met je ouders bijvoorbeeld, of met je kinderen. Of kun je me tijdens de dienst appen, dat ik die berichten voorlees? Nou ja, denk er maar over. Ik hoor ’t wel.
Nou ja, dit dus. De kerk als oase. Een plaats om op adem te komen. Dit is de uitleg bij het bloemstuk van gisteren. Mooi hè?
In de stip is een rode roos geplaatst (betrokkenheid, leven, liefde)
die als het ware het warrige leven ontstijgt.
De roos wordt gedragen door de onderlinge verbondenheid, verbeeld door de klimop.
Marijke van Selm
|
